De laatste reisdag; het zit erop; we zijn weer thuis; snik!

Bij aankomst in Kopenhagen is het prachtig weer en dat blijft het ook gedurende de hele terugreis door Denemarken en Duitsland. We zijn snel van de ferry af en rijden al om 10:15 uur Kopenhagen uit.

Op de heenweg hebben we de ferry van Puttgarden naar Rødby genomen. Die koste ca. € 75,- en gaf ons nog wel wat oponthoud. We besluiten daarom nu via de Beltbrug en het eiland Funen te rijden. Die tolbrug kost maar ca € 31,-.

Zeepier is net iets sneller dan Wim bij het tolpoortje. Hoewel we niet hard rijden zien we Wim maar niet komen; ook op de marifoon reageren ze niet. Kennelijk zijn ze zo ver achter geraakt dat ze buiten bereik zijn. We waren al even van debrug af toen we een belletje kregen dat Wim motorproblemen had. Opnieuw bleek de motor in te houden. We hadden dat ook al in Noorwegen gehad. De remedie is om de olie-waterscheider los te schroeven en leeg te laten lopen. Water zit er niet in maar het lost wel het probleem op. De echte oorzaak van deze storing is volledig duister. Ook 2 jaar geleden hebben we ermee te maken gehad. Volgens Zeepier is het de enige Nissan Xtrail in heel Nederland die dit probleem kent. Ook de garage kan de oorzaak niet vinden. ALS IEMAND MET DEZE STORING BEKEND IS HOREN WE DAT GRAAG.

Verder zijn we ongestoord naar huis gereden. We kwamen om 21:15 aan. Thuis eerst een lekker bakkie koffie genomen en daarna afscheid genomen van Wim en Rene. Vervolgenssnel de auto uitgeladen, afscheid van George genomenen de vis in de vriezer gestopt.

Morgen kruip ik in mijn drijfpak en gaat Sanne me met de tuinslang ontzouten. Altijd leuk om op je vader te spuiten met de tuinslang! Daarna met de hengels onder de douche om ook daarvan het laatste zout te verwijderen. Dan kunnen de spullen weer opgeborgen worden voor een volgende vissessie.

Opnieuw een zeer geslaagde en leuke visvakantie gehad.

Dag 2 van de terugreis.

Een prachtige zonnige dag. Bijna de hele reis met het dak open kunnen tijden. In de middag nog een paar uurtjes dooor Oslo gezworven. Aan boord van de ferry nog een tijd op het zonnedek doorgebracht voor het diner begon. Tijdens het diner werd Wim nog gekaapt door een blauwe piraat in een vogelpak. Kijk vooral even op de blog van Rene waar de schokkende foto\'s staan. Vermoedelijk zocht deze rare vogel een partner. Wim heeft de aanval gelukkig weten af te slaan en kon licht aangedaan maar verder ongeschonden verder met het diner.

De terugreis in 3 dagen; dag 1

Van de terugreis valt niet zoveel te zeggen. Vanwege het korte nachtje is het een vermoeiden trip naar Koppang.

We vertrekken zoals gepland om 10:00 uur. Net voor het vertrek stunt Rene nog even door een bijzondere foto vanaf de waterlijn te willen maken. Hij schiet echter van een gladde steen en beland met een voet ver onder waterspiegel. Dit tot grote hilariteit van zijn resigenoten. Gelukkig bleef zijn camera droog.

Om 20:30 zijn we in Koppang aangekomen, waar inmiddels een diepvriezer klaar staat om onze vis verder te kunnen diepvriezen. Door de grote hoeveelheid is dat in het korte nachtje niet helemaal gelukt ondanks dat de diepvriezer op scheuren stond. Gelukkig zijn de mensen in Koppang gaarne bereid ons hoermee ter wille te zijn.

Morgen rijden we door naar Oslo waar we in de namiddag inschepen naar Kopenhagen.We vertrekken weer bijtijds zodat we nog wat in Oslo kunnen rondkijken.

De laatste visdag en eindelijk hebben we ze gevonden.

Zoals eerder gezegd waaide het op de laatste visdag nog behoorlijk. De verwachting was echter dat de wind in de loop van de dag minder zou worden. We besluiten vanwege de zuidwestenwind een beetje tegen de wal te blijven en een paar fjordjes af te vissen. In het eerste fjordje hebben we al eerder wat mooie gullen gevangen. Aangekomen in het beerste fjordje hebben we nog steeds de drijfzak nodig om de driftsnelheid enigszins te beperken. Al bij de eerste drift slaat Wiegert een grote vis aan de haak. Na een behoorlijke tijd werken komt de vis boven en blijkt het een kabeljauw (een echte Skrei) van 108 cm lang en 11 kg zwaar te zijn.

Een persoonlijk rekord voor Wiegert. In de volgende driftjes vangen we slechts nog een paar kleine visjes en dan is het helemaal over. De vis gaat een dutje doen. Zeepier en Wiegert maken gebruik van deze periode om naar een verder westelijk gelegen fjordje te varen. De andere boot met Rene, Wim en George besluiten hetzelfde te doen. Ook daar aangekomen blijkt er maar weinig vis te vangen te zijn. De andere boot besluit wat verder naar buiten te varen en het voor de mond van het fjordje te proberen.

Zeepier en Wiegert constateren dat inmiddels de wind geheel volgens de voorspelling aan het afnemen is. Wij besluiten daarom een nabij en verlaten visfarm te bezoeken om te bekijken of daar wat te vangen is. Een paar dagen geleden hadden we namelijk gezien dat er een opstapboot met sportvissers op de farm lag te vissen. Toen zagen we echter alleen dat ze wat kleine vis vingen en wij zijn toen over de farm gevaren en zagen toen niets op de meters.

Bij de farm aangekomen blijkt de wind er helemaal uit te zijn. We kunnen daarom prachtig op de farm vissen . Zo\'n verlaten farm bestaat uit ee reeks van boeien boven ankers. De boeien zijn onderling met elkaar verbonden door kabels die onder water hangen. Het is dus een verzameling relatief kleine vierkanten. Al bij de eerste inworp heeft Zeepier een grote vis aan de haak. Tegelijkertijd meldt de andere boot dat zij teruggaan naar het eerste fjordje. Onddanks de mededeling dat er vis op de farm zit en Zeepier een bak aan het drillen is varen ze door. Achteraf tot hun verdriet. Elke inworp levert Wiegert en Zeepier grote kabeljauwen op. Al snel is de kist gevuld en liggen de vissen overal in de boot. Zeepier vangt zelfs een zeewolf (mjammie!).

We verspelen ook veel vis. Dat alles kost veel energie. Al snel doen de spieren zo\'n pijn dat we besluiten dat het genoeg is. Op moment dat er weer een kabel op de dieptemeter zichtbaar wordt draaien we snel voor de laatste maal in. We zijn net allebei binnen als blijkt dat een heilbot van ca 1 meter onze snel ingedraaide pilkers volgde en rond de boot zwemt. Jammer genoeg reageert hij niet meer op onze opnieuw aangeboden pilkers en verdwijnt. Dat had nog een leuke afsluiting geweest kunnen zijn.

Na veel vis schoonmaken,verpakken, invriezen en alvast wat zaken inpakken gaan we om 01:30 uur naar bed. Morgen loopt de wekker om 06:00 uur weer af want we willen om ca. 10:00 uur gaan rijden richting Koppang waar we overnachten.

VISSEN! er is weer minder wind.

Vannacht is de storm gaan liggen. De zon begint als door te breken envoor vandaag wordt er wind van 15 m/s verwacht. Nog best wel een stevig windje voor onze kleine bootjes, maar we gaan toch het water op.

Gisterenavond op elanden-safari geweest. Op Vikna schijnt het ervan te wemelen (en ook van de herten). Na een paar kilometer kwamen we de eerste als tegen. Met dat donkere weer, de regen en de tijd van de avond, zijn ze lastig te fotograferen. Dat ondanks dat ze soms gewoon langs de weg in de struiken staan, Toch is het gelukt om een aantal aardige foto\'s te maken.

Vannacht maatregelen getroffen zodat de gordijnen wat rustiger in de kamer hangen. We hebben de terrastafel aan de buitenkant tegen de openstaandetuindeurgezet, zodat deze nu niet verder open kan gaan. Nu konden we gelukkig allemaal rustig slapen.

Storm!

Vannacht hoorden we het al. De wind huilde om het huis. Zeepier slaapt bij George en Wim in een grote kamer op d ebegane grond. Deze kamer heet tuindeuren die op het terras uitkomen. Zeepier en Wim slapen het liefst met een raam open, of in dit geval een tuindeur. George recycled zijn uitgeademde lucht het liefst en klaagt steen en been over de vermeende kou door die open deur. De wind van vannacht was voor George het sein om die tuindeur dicht te doen. Dan duurt het maar even of Zeepier mist de frissen lucht en wordt wakker. Dan dus maar een raam in de hal open gezet en de slaapkamerdeur wijd open. George ligt te snurken en heeft niets in degaten. Echter als het licht begint te worden ziet hij kennelijk toch dat die deur open staat en hups hij zijn bed weer uit gestommeld (ja, hoor hij loopt zo licht als een veertje; olifanten zijn er niets bij). Hij denkt kennelijk dat we niets horen. Maar goed, we laten het er maar bij. Al dat bed in en bed uit van George heeft echter wel gevolgen want even later stort met een harde knal zijn bedbodem in en ligt hij half op de grond. Wim en Zeepier liggen te hikken in bed en de tranen biggelen over onze wangen. Dat laatste zou ook kunnen komen van die gerecyclede lucht die we noodgedwongen hebben moeten inademen.

Het waait zo hard (volgens het weerbericht 25 m/s) dat we niet eens een poging wagen om ergens een oppertje te vinden. Rustig ontbijten dus en eens in Rorvik kijken. Hengels mee want je weet maar nooit of we og ergens een leuke kantstek kunnen vinden. Forelvissen, wat we normaal in deze situatie doen kunnen we nog vergeten omdat de meren nog niet ijsvrij zijn.

Wiegert is even bij de boten gaan kijken en komt terug met de medeling dat de tranen hem uit de ogen waaien. Dus echt niet uitvaren!

Het ineens winter op deze 6e visdag!

Vanmorgen was het ineens winter. Gisterenavond laat begonnen er ineens sneeuwbuien te vallen en vanmorgen was alles wit en lag er een dikke laag ijs in de boot met sneeuw erop. Vandaag werd er nog wel aardig wat wind voorspeld.
Wim, Rene en George besluiten een beetje binnen de eilanden en descheren te blijven. George is onze durfal en doet bij het uitvaren een Georgio Di Caprio (zie afbeelding) waarmee hij bij ons in elke geval geen echt diepe indruk achterlaat. Wiegert doet dat later beter als zijn blaas wat vol is, maar dat mogen we niet op de foto zetten (? hij is een beetje verlegen denk ik).

Zeepier en Wiegert gaan naar buiten. Daar staat nog steeds zo\'n 3 meter zwel als gevolg van de NW-wind van gisteren. Nu kun je tenminste die onderwaterobstakels goed zien liggen als er geen stok op staat.

Na een tijdje blijkt er op de onderwaterbergjes buiten niets te vangen te zijn. We vertrekken daarom naar een baaitje tussen twee uitlopers van de heuvels die het schiereiland Vikna vormen. Daar zien we enkele vissen op de dieptemeter en vangen we er al snel een paar. Er staat een behoorlijke oostenwind en na een paar driftjes (met de driftzak om de driftsnelheid iets te beperken), wordt de snelheid toch zo groot dat we daar weg moeten. We gaan en klein fjordje in en zien ook daar direct vis en vangen er daar een aantal. We brengen de rest van de middag in dit fjordje door. Via de telefoon horen we dat de anderen ook vis vangen. Aan het eind van de dag hebben we totaal bijna 1 kist vol. Dus bijna een 1 persoons quotum. In de andere boot moetende zenuwen inmiddels hebben toegeslagen wantze hebben in plaats van kistlengte, de kistbreedte gebruikt als meeneem maat. Gevolg is dat wij vinden dat ze nogal wat guppies hebben. Veel werk met schoonmaken dus.
Gelukkig vandaag een wat betere visdag. Nu maar hopen dat de voor morgen voorspelde storm meevalt, of zo laat erin komt dat we toch gewoon kunnen vissen. Tot op heden was de werkelijke wind (volgens ons) steeds minder dan voorspeld. Dat geeft wat hoop voor morgen.
Vlak bij zit een zalmslachterij. Het is 1 mei -een feestdag in Noorwegen- en we hebbengevraagd of we wat verse zalm kunnen kopen. Of dat lukt en tegen welke prijs horen we dus pas morgen. Onze verhuurder Mikal zal zijn grootvader vragen of die nog gerookte zalm heeft of dat hij ze nog wil roken voor ons. Of dat gaat lukken horen we ook pas morgen.

Het waait hard; 5e visdag

Vanmorgen was het prachtig weer. Noordenwind met zon. Tegen de middag begon het te betrekken en al snel kwamen we in een buienstraatje terecht. Ook de wind trok behoorlijk aan. Op een gegeven moment waaide het zo hard dat de golfdalen zo diep werden, dat we geen horizon meer konden zien (in elk geval kwam in zo\'n golfdal de horizon behoorlijk dichtbij). Ook veel omrollende golven die vervelend zijn in een dwars op de golven driftend bootje. Smerige windgolven die bovenop de toch al behoorlijke zwel stonden! De anderen waren al eerder op zoek naar betere visstekken richting vaste wal/eilanden/scheren gegaan.

Vissen was nog steeds moeilijk en je moest de gullen onder de stenen vandaan halen. Zeepier en Wiegert hadden dat gelukkig in de gaten en zij vingen er dus nog en paar om de eer te redden want in deandere boot kwamen ze niet verder dan 1 Lom. Net toen het een beetje beter ging kwam de wind er zo hard in dat ook Zeepier en Wiegert een veilig heenkomen moesten zoeken. Was nog wel even een half uurtje lastig varen in de golven voordat we een oppertje bereikten. Vissen was daarna gedaan. Met driftsnelheden van boven de 2 km/u (let wel met een driftzak uit) hou je geen pilkertje aan de grond. Jammer want juist nu zagen we regelmatig vis op de dieptemeter.

Met 6 mooie gullen in de kist -onder de zuidoever- maar richting huis gevaren. Bij aankomst bleek de andere boot daar ook al aangekomen. ZIj hadden de boel al uitgepakt en helaas geen vis. Vroeg eten vanavond (gebraden haas met rode kool) en dan zien we wel verder.

Geen foto\'s dit keer want we hadden de handen vol met de golven.

Morgen maar eens kijken of de prijs van verse zalm concurrerend genoeg is om daarvan een voorraad in te slaan en daarmee toch wat in de boxen mee te nemen. Erg jammer voor Gert want die had zich zo verheugd op een lekker maaltje kabeljauw. Als we nog een stokvis vinden nemen we die wel voor hem mee. Kan hij er lang van genieten.