De elektronica maar eens bij elkaar gezocht. Gisteren en vandaag bezig geweest met batterijen en accu\'s laden. Die dingen zitten overal in: marifoon, GPS, foto camera, video camera, staaflantaarn, telefoons; you name it! Elke batterij schijnt zijn eigen lader nodig te hebben. Aan alles zit een ander stekertje of is een andere spanning noodzakelijk. Toch maar eens gekeken of er in de verschillende adapters geen overlap zit. Alleen de marifoon en staaflantaarn blijken dezelfde spanning en steker te hebben. Deze actie levert dus niet zo heel veel op. Toch in de toekomst eens over nadenken. Ik ben toch niet de enige die hier tegenaan loopt en er zou dus toch iets universeels bestaan zou je denken.

Vorig jaar werden voor het inschepen in Kiel gecontroleerd op drugs en explosieven. Hoe gaat dat? Je komt bij de douane en daar staan een paar mannenmet een stok aan een spiegeltje, een hondje en iemand met een poetsdoekje. Dan denk die vent gaat lekker mijn auto poetsen. Op moment ik dat hem daarvoor wilt bedanken en hem nog een kleine aansproring wil geven om het toch vooral streeploos te doen, reikt hij met zijn doekje zelfs de auto in en poetst mijn stuur. Nu denk je: die kan grondig poetsen! Die snuiter loopt dan weg naar een hokje en stopt dat doekje in een apparaat. Ik denk nog; gaat hij nu dat doekje al schoonmaken?; da\'s grondig! Achteraf blijkt dat een ionenscan te zijn. Even daarna kwam hij terug met de mededeling dat er niets aan de hand was. Nou! dacht ik nog; niets aan de hand? Die plekken die de meeuwen op de auto hadden achtergelaten terwijl we daar op de haven stonden te wachten, zaten er nog steeds!

Wiegert en Zeepier zijn op de boot nooit het snelst. Als wij de spullen nog maar net in de hut hebben, staan de anderen normaal al te popelen om naar de afvaart te gaan kijken. Dit maal was dat dus anders. Nadat wij al een half uurtje hebben zitten wachten nemen we maar vast een biertje. Als we die op hebben bedenken we dat de anderen misschien wel gewoon aan dek zijn. We lopen de hut uit en komen direct George tegen. Die kijkt met een gezicht dat uitdrukte 'wat ons nu toch is overkomen'. Wat blijkt ook Wim kwam die vent met dat poetsdoekje tegen. Die deed hetzelfde als bij ons, maar kwam bij Wim terug met de mededeling dat er heroïne op zijn stuur zat. Nog eens gepoetst en nu ook de versnellingspook en ander onderdelen. Alweer positief. Wim was daarmee zo verdacht dat hij ondervraagd werd. In het Duits. Nu moet je weten dat Wim geen woord over de grens spreekt en zijn reisgenoten zich gedroegen of ze er niet bij hoorden. Dat duurde dus even! Uiteindelijk bedachten ze dat Wim er niet als een gebruiker, dealer of smokkelaar uitzag en de sporen toch wel erg gering waren.

Wim was behoorlijk verontwaardigd. Wij hadden echter altijd al onze bedenkingen over Wim. We noemden hem al Petalo sinds hij een nieuwe sleurhut kocht van 5,5 meter lang. Een andere auto (Nissan X-trail), ook geen probleem.Het resultaat van deze controle gaf ons opnieuw te denken. Het werd nog gekker toen hij even later geld in de pot moest doen en ineens de hele hut immens naar kruidnagels rook. Volgens Wim kwam dat omdat hij zijn vakantiegeld in een kistje bewaarde waarin vroeger kruidnagels gezeten hebben. Omdat wij wel eens gehoord hadden dat drugshondjes op een dwaalspoor gebracht worden met andere sterke luchtjes, sloeg de twijfel nu wel heel erg toe. We hebben Wim de hele verdere vakantie (en daarna) daarom maar Willem Hoffleeder genoemd.

Wim had een behoorlijke hekel aan het gebeuren. Dat zal hem niet makkelijk weer overkomen moet hij gedacht hebben. Vanmiddag kreeg ik van een anonieme bron een paar foto\'s toegestuurd waaruit blijkt dat hij vergaande maatregelen treft dit maal. Hij was namelijk bezig de hele auto van een luchtje te voorzien blijkt uit de foto\'s. Wim! De verdenking wordt er alleen maar sterker van!